ආරක්ෂාව, නිදහස, නමක් නැති එක

ඔන්න මේ දවස්වල අපේ ගෙදර හනුමා ගිනි තියපු ලංකාව වගේ අරෙහෙන් මෙහෙන් හිටු කියල පත්තු වෙනවා දොරවල් දාඩන් බඩන් ගාල වැහෙනවා මේකත් අර හනුමා මොකක්ද අරන් යද්දී වැටිච්ච කැල්ලක් බලන්න යන ගමනක් ගැන. ආයෙත් මගේ තිබිරි ගෙට. ඕනවට එපාවට කැරකෙන මොකක්ද එක. දොර අගුල්ල කදුළු නොඑන මගේ හිත.. හිත නතර වෙලා කොහෙද කියාගන්න බැරි තැනක මේකත් නිකන් ලංකාව වගේ ආරක්ෂාවක් මතක් වෙලා. කොහෙවත් තිබ්බ නැති ලංකාවේ ආරක්ෂාව වගේ. ඉස්සරම කොටි ගහද්දි දළදා මාලිගාවට, ලෝක බැංකුවට හිතුවේ නෑලු කොටි ගහයි කියල ඊට පස්සේ ඉතින් ගැහුවා කොටි නාස්ති කරා හොදට තිබ්බ හැමදේම. පස්සේ දෙනවා අධි ආරක්‍ෂිත කලාප කරලා. වැඩක් නැහැ පරක්කු වැඩි ඉස්සර තිබ්බ විදිහට හදන්න බැහැ. කල් යනවා හැදෙයිද? හිතන්නත් බැහැ. ඒ වගේ තමා නිකන් හොයන්න බල්ලෙක් නැහැ පන්ති ඉවර වෙලා නුගේගොඩ ඉදන් තනියෙම එනවා ඇවිත් තවත් කිලෝමීටර් 3 ක් විතර පයින් යනවා රෑ 08.30ට. බස් නැහැ. එත් ආරක්ෂාවට පාරේ බල්ලෙක් වත් නැහැ. දැන් එනවා ආරක්ෂාව දෙන්න. මතක් වෙන්ව මට හොද කුණුහරුප එත් නොකිය ඉන්නවා

නිදහස..... ලංකාව වගේමයි ඉස්සරම දැනන් හිටිය නිදහස් නිවහල් දේශයක අගය. ආවා ප්‍රභාකරන් වට කරා දුන්න අරෙහෙන් මෙහෙන් දැන් ඉල්ලනවා රටෙන් භාගයක් දෙයිද? පිස්සුද කොහේ දෙන්නනද? අපි දන්නවා නිදහස පට්ට ආතල් කියල යටත් නැති නිවහල් දේශයක්. දැන් ඉතින් යුද්ධ පටන් ගන්නවා. කට්ටිය මැරෙනවා මගේ හිතිවිලි වගේ. එත් ප්‍රභා අත් අරින්නෙම නැහැ. ඔන්න එනවා ලංකාවේ හොද වෙලාව. එත් මගේ වෙලාව මට වෙලාවක් නැද්ද කොහෙද ඕක හොද වෙච්ච දවසක් තිබ්බෙම නැහැ. මේක දැන් වැඩක් නැහැ නිදහසක් නැහැ. හිරගේ වගේමයි මගේ ලංකාව, මගේ නිදහස, මගේ නිවහල්බව. එත් හිර කරලා මාවම. ලජ්ජා නැද්ද යකෝ මේක මගේ ෆැන්ටසිය ඇයි දෙයියනේ මේක මට දිපියවූ. නෑ අහන්නෙම නැහැ. හරි මෙන්න ලියුම් කියුම් දෙන්න මගේ නිදහස. නැහැ මුන් අහන්නේ නැහැ. ගිනි ගන්නවා හිත රත් වෙලා ගිනියමට, පිච්චෙනවා අවොත් ලගට කට්ටිය. මන්ම ගිනිගෙන මන්ම පිච්චිලා නැගිටිනිව අළු මතින් ආයෙම. මැරිලා මම මටම කොහොම ඉන්නද කියන්න නැති වෙද්දී මගේ නිදහස රට මට.

රාගයද, ප්‍රේමයද, මොකක්ද මේ ලදී හම්බ උන අරුම දෙයක් වගේ මට හිතට වවන්නේ නැහැ දැක්කේ නැත්තම් රුව. දෙසවන් බිරි වගේ නොඇහුනම හඬ නොපෙනෙන්නට නැති උනාම පිස්සු හැදිලා වගේ දුවනවා හොයා හොයා කොහෙද මේ හිත. මම ගින්දර වගේ දැවෙන ඔබ සීතලයි හිම මිදෙන එත් ඔය ඇස ඔය හිනාව ඔය වදන් කෝ මන් කෝ මව කොහෙද එක්කන් ගියේ අනේ වදින්නම් තියල යන්න මාව. මට බැහැ දුක් විදින්න එත් එත් මොකක්ද වෙන්නේ අපිට. මේ උණුහුම මේ දයාව, මේ අහන්න අපි අපේද? අපි කවුද? අපි යාලුවෝ එහෙනම් ඇයි මෙහෙම ලං වෙලා මේක ආදරය නෙමේද? එතකොට ........


  




 ........